آشنایی با انواع مدل جیب مانتو (اداری، مجلسی و اسپرت) + عکس

جیب، فقط یک بخش کاربردی برای قرار دادن وسایل نیست؛ بلکه یکی از مهم‌ترین عناصر طراحی است که می‌تواند ظاهر یک مانتو را به کلی تغییر دهد. یک جیب خوش‌فرم و متناسب، به مانتوی شما شخصیت و زیبایی می‌بخشد، در حالی که یک انتخاب اشتباه می‌تواند بهترین پارچه و دوخت را نیز زیر سوال ببرد.

آیا با تفاوت جیب فیلتابی و جیب پاکتی آشنا هستید؟ یا به دنبال مدلی خاص مثل “جیب چین دار” برای یک مانتوی اسپرت می‌گردید؟

در این راهنمای تصویری کامل، ما شما را با انواع مدل جیب مانتو، از مدل‌های رسمی و اداری گرفته تا مدل‌های تزئینی و فانتزی آشنا می‌کنیم. با مشاهده عکس هر مدل و توضیحات آن، به راحتی می‌توانید بهترین و مناسب‌ترین جیب را برای مانتوی بعدی خود انتخاب کنید.

انواع مدل جیب مانتو: راهنمای تصویری

در ادامه، با محبوب‌ترین و کاربردی‌ترین مدل‌های جیب برای انواع مانتو آشنا می‌شوید.

۱. جیب فیلتابی (Welt Pocket)

این مدل، کلاسیک‌ترین و رسمی‌ترین نوع جیب برای مانتو اداری و کت‌های مجلسی است. جیب فیلتابی به صورت یک شکاف باریک و تمیز روی بدنه لباس دوخته می‌شود و به دلیل ظاهر مینیمال و شیکی که دارد، بسیار محبوب است. این مدل می‌تواند به صورت یک طرفه (با یک فیلتاب) یا دو طرفه (با دو فیلتاب روبروی هم) دوخته شود.

سطح دشواری دوخت: ★★☆ متوسط تا سخت. دوخت این جیب نیازمند دقت، حوصله و اندازه‌گیری‌های بسیار دقیق است، به‌خصوص در مرحله برش شکاف جیب. هرگونه اشتباه در این مرحله به سختی قابل جبران است. این مدل برای افراد مبتدی که تجربه کمی دارند، چالش‌برانگیز خواهد بود.

بهترین نوع پارچه: پارچه‌های با ضخامت متوسط و بدون خاصیت کشسانی که به خوبی اتو می‌شوند، بهترین گزینه هستند. پارچه‌هایی مانند کرپ، فاستونی، گاباردین و کتان‌های محکم برای این مدل جیب ایده‌آل هستند. استفاده از این مدل روی پارچه‌های بسیار نازک (مانند حریر) یا خیلی ضخیم و پشمی توصیه نمی‌شود.

مراحل کلیدی دوخت (خلاصه):

1. آماده‌سازی: ابتدا محل دقیق جیب را روی پارچه اصلی مشخص کنید. سپس قطعات فیلتاب و کیسه جیب را با دقت برش زده و به پشت محل جیب، لایی حریر بچسبانید تا استحکام آن بیشتر شود.

2. دوخت فیلتاب: فیلتاب(ها) را روی خط مشخص شده قرار داده و بدوزید.

3. برش شکاف: این حساس‌ترین مرحله است. شکاف بین دوخت‌ها را با دقت برش بزنید و گوشه‌های آن را به شکل “Y” چرت بزنید.

4. برگرداندن و اتوکشی: فیلتاب‌ها و کیسه جیب را از طریق شکاف به پشت پارچه برگردانده و با دقت بسیار زیاد اتو کنید تا دهانه جیب کاملاً صاف و تمیز در بیاید.

5. اتصال کیسه جیب: در نهایت، لایه‌های کیسه جیب را در پشت کار به هم بدوزید و اطراف آن را تمیزدوزی کنید.

نکات طراحی و استایل: جیب فیلتابی به دلیل ظاهر تمیز و خطی خود، اندام را کشیده‌تر نشان می‌دهد و برای مانتوهای رسمی و اداری که نیاز به ظاهری حرفه‌ای دارند، بهترین انتخاب است. عرض فیلتاب می‌تواند باریک یا پهن‌تر باشد که بر اساس مدل مانتو و سلیقه شما تعیین می‌شود. معمولاً در مانتوهای زنانه، این جیب کمی بالاتر از خط کمر یا روی خط باسن قرار می‌گیرد.

اشتباهات رایج که باید از آن‌ها دوری کنید:

• برش نادرست شکاف: عجله در این مرحله باعث کج شدن یا پارگی بیش از حد دهانه جیب می‌شود.

• عدم استفاده از لایی: اگر از لایی چسب استفاده نکنید، دهانه جیب شل و بی‌دوام خواهد شد و به مرور زمان از فرم می‌افتد.

• اتوکشی ناکافی: راز یک جیب فیلتابی تمیز، اتوکشی دقیق و مرحله به مرحله است. از اتوی بخار برای صاف کردن کامل درزها استفاده کنید.

• کاربرد و استایل: بهترین انتخاب برای مانتوهای رسمی، کت‌های اداری، و لباس‌های مجلسی که می‌خواهید در آن‌ها ظاهری حرفه‌ای و آراسته داشته باشید.

۲. جیب روکار یا پاکتی (Patch/Flap Pocket)

این مدل جیب، همانطور که از نامش پیداست، به صورت یک تکه پارچه جداگانه روی بدنه اصلی مانتو دوخته می‌شود. جیب‌های روکار می‌توانند در شکل‌های مختلف (چهارگوش، لبه‌گرد، شش‌ضلعی) و به صورت ساده یا با یک درِ پاکتی (Flap) باشند. این مدل به لباس ظاهری اسپرت‌تر و غیررسمی‌تر می‌دهد و دوخت آن نیز یکی از ساده‌ترین تکنیک‌ها در خیاطی است.

سطح دشواری دوخت: ★☆☆ آسان. این مدل جیب برای افراد مبتدی و کسانی که به تازگی خیاطی را شروع کرده‌اند، یک پروژه عالی و دلگرم‌کننده است. مراحل دوخت آن ساده و مستقیم است و نیاز به تکنیک‌های پیچیده‌ای ندارد.

بهترین نوع پارچه: این جیب بسیار سازگار است و روی طیف وسیعی از پارچه‌ها، از کتان و جین گرفته تا پارچه‌های پشمی، فوتر و ترنچ‌کت قابل اجراست. نکته کلیدی این است که جنس و ضخامت پارچه جیب باید با جنس پارچه اصلی لباس هماهنگ باشد تا جیب دچار افتادگی یا کشیدگی نشود.

مراحل کلیدی دوخت (خلاصه):

1. آماده‌سازی قطعه جیب: ابتدا قطعه پارچه مربوط به جیب را با در نظر گرفتن جای دوخت در اطراف آن، برش بزنید.

2. تا زدن و اتوکشی لبه‌ها: لبه‌های جای دوخت را به سمت داخل (پشت پارچه) تا زده و با دقت اتو کنید تا خطوط لبه جیب کاملاً صاف و تیز شوند. برای گوشه‌ها می‌توانید از یک تکه مقوا به عنوان راهنما استفاده کنید.

3. تعیین محل و سنجاق کردن: محل دقیق قرارگیری جیب را روی بدنه مانتو با صابون خیاطی مشخص کنید. سپس جیب آماده شده را در جای خود قرار داده و با سوزن ته گرد کاملاً ثابت کنید.

4. دوخت نهایی (Topstitching): با استفاده از دوخت ساده، جیب را روی لباس بدوزید. این دوخت معمولاً با فاصله کمی از لبه جیب انجام می‌شود و به آن “رودوزی” یا “Topstitch” می‌گویند.

5. دوخت درِ جیب (اختیاری): اگر جیب شما درِ پاکتی دارد، آن را کمی بالاتر از دهانه جیب دوخته و روی جیب برگردانید.

نکات طراحی و استایل: جیب روکار یک عنصر کاملاً آشکار در طراحی است. اندازه، شکل و محل قرارگیری آن می‌تواند تاثیر زیادی بر استایل لباس بگذارد. جیب‌های بزرگ و چهارگوش، ظاهری اسپرت و کاربردی (Utility) ایجاد می‌کنند، در حالی که جیب‌های کوچک‌تر با لبه‌های گرد، حسی زنانه‌تر و ظریف‌تر دارند. قرار دادن این جیب‌ها روی سینه یا پایین‌تر از کمر، کاملاً به مدل مانتو و سلیقه شما بستگی دارد.

اشتباهات رایج که باید از آن‌ها دوری کنید:

• کج دوخته شدن جیب: شایع‌ترین اشتباه! حتماً قبل از دوخت، با خط‌کش فاصله جیب از لبه‌های لباس را از چند نقطه اندازه‌گیری کنید تا کاملاً صاف قرار گیرد.

• گوشه‌های نامرتب: اگر گوشه‌های جیب را قبل از دوخت به خوبی تا نزنید و اتو نکنید، نتیجه نهایی ظاهری شلخته و غیرحرفه‌ای خواهد داشت.

• عدم تقویت دهانه جیب: دو گوشه بالایی جیب، نقاط پرفشار هستند. حتماً در ابتدا و انتهای دوخت، با چند کوک معکوس (بست زدن) یا یک دوخت مثلثی کوچک، این نقاط را محکم‌کاری کنید.

• کاربرد و استایل: عالی برای مانتوهای اسپرت، پالتوها، بارانی‌ها و لباس‌های کژوال.

۳. مدل جیب چین‌ دار یا پلیسه‌دار (Shirred/Pleated Pocket)

این مدل یک انتخاب فانتزی و کاملاً تزئینی است که به لباس، حجم و بافتی جذاب اضافه می‌کند. در جیب چین‌دار، دهانه جیب یا کل کیسه آن با استفاده از چین‌های ریز (Shirring/Gathers) یا پلیسه‌های منظم (Pleats)، حالت پف‌دار و برجسته‌ای پیدا می‌کند. این نوع جیب بیشتر از آنکه کاربردی باشد، یک عنصر طراحی برای ایجاد استایلی خاص و هنری است.

سطح دشواری دوخت: ★★☆ متوسط. این مدل از جیب روکار ساده سخت‌تر است، زیرا ایجاد چین یا پلیسه‌های یکنواخت و تمیز نیازمند صبر و کمی مهارت است. چالش اصلی، کنترل کردن حجم پارچه و دوخت تمیز نوار لبه جیب است.

بهترین نوع پارچه: پارچه‌های سبک تا متوسط که به خوبی حالت می‌گیرند و حجم زیادی ایجاد نمی‌کنند، برای این مدل ایده‌آل هستند. پارچه‌هایی مانند نخی، پوپلین، لینن، و پارچه‌های نایلونی سبک انتخاب‌های فوق‌العاده‌ای هستند. از پارچه‌های خیلی ضخیم و آهاردار (مانند فاستونی ضخیم یا فوتر) برای این مدل استفاده نکنید، زیرا حجم ایجاد شده بیش از حد و نامرتب خواهد بود.

مراحل کلیدی دوخت (خلاصه):

1. برش قطعه جیب: یک مستطیل بزرگتر از اندازه نهایی جیب برش بزنید. عرض آن باید به اندازه‌ای باشد که پس از چین‌کشی، به اندازه دلخواه برسد (معمولاً ۱.۵ تا ۲ برابر عرض نهایی).

2. ایجاد چین: در لبه بالایی پارچه، دو ردیف دوخت درشت موازی با هم بدوزید. سپس نخ‌های زیری را به آرامی بکشید تا چین‌های منظم و یکنواختی ایجاد شود. پارچه را آنقدر چین دهید تا عرض آن به اندازه نهایی جیب برسد.

3. آماده‌سازی نوار لبه: یک نوار یا سجاف صاف برای لبه بالایی جیب آماده کنید.

4. اتصال نوار لبه: نوار را به لبه چین‌کش شده بدوزید تا هم چین‌ها ثابت شوند و هم دهانه جیب تمیز و صاف باشد. سپس آن را به رو برگردانده و اتو کنید.

5. آماده‌سازی نهایی: لبه‌های کناری و پایینی جیب را به داخل تا زده و اتو کنید. سپس جیب آماده شده را روی محل مورد نظر روی لباس سنجاق کرده و با دقت رودوزی کنید.

نکات طراحی و استایل: این جیب به دلیل حجم و حالتی که دارد، به سرعت توجه را به خود جلب می‌کند. بنابراین در قرار دادن آن روی لباس دقت کنید. این مدل برای مانتوهای تابستانی، لباس‌های دخترانه، شومیزهای فانتزی و استایل‌های بوهمین (Bohemian) بسیار مناسب است. از آنجایی که این جیب حجم اضافه می‌کند، معمولاً برای مانتوهای گشاد و اورسایز انتخاب بهتری است تا مانتوهای تنگ و اندامی.

اشتباهات رایج که باید از آن‌ها دوری کنید:

• چین‌های نامنظم و نامتوازن: برای کنترل بهتر، حتماً از روش دوخت دو ردیف موازی استفاده کنید و چین‌ها را با حوصله روی پارچه پخش کنید.

• انتخاب پارچه نامناسب: استفاده از پارچه ضخیم، بزرگترین اشتباه در دوخت این مدل است و نتیجه کار را خراب می‌کند.

• کشیدگی پارچه اصلی: هنگام دوختن جیب چین‌دار روی لباس، مراقب باشید که پارچه اصلی لباس کشیده نشود. از سوزن‌های زیاد برای ثابت کردن جیب استفاده کنید و به آرامی دوخت را انجام دهید.

• کاربرد و استایل: مناسب برای مانتوهای فانتزی، دخترانه، و مدل‌های تابستانی که طراحی خاص و متفاوتی دارند.

۴. جیب مخفی یا داخل درز (In-seam Pocket)

این مدل، هوشمندانه‌ترین و مینیمال‌ترین نوع جیب است که برای حفظ خطوط صاف و یکدست لباس طراحی شده است. جیب داخل درز، همانطور که از نامش پیداست، دقیقاً در خط درز پهلوی مانتو یا جلوی لباس پنهان می‌شود و کیسه آن به طور کامل در داخل لباس قرار می‌گیرد. این جیب هیچ تأثیری روی ظاهر بیرونی لباس نمی‌گذارد و برای کسانی که به دنبال ظاهری کاملاً ساده و بدون جزئیات اضافه هستند، بهترین انتخاب است.

سطح دشواری دوخت: ★☆☆ آسان تا متوسط. ایده کلی دوخت این جیب ساده است، اما برای اینکه کاملاً تمیز، صاف و واقعاً “مخفی” دربیاید، نیازمند دقت در هم‌راستا کردن قطعات و اتوکشی صحیح است. اگر این مراحل با دقت انجام نشوند، ممکن است درز پهلو دچار کشیدگی یا برآمدگی شود.

بهترین نوع پارچه: این مدل تقریباً با هر نوع پارچه‌ای قابل اجراست. نکته کلیدی، انتخاب پارچه برای کیسه جیب است.

• اگر پارچه اصلی لباس شما ضخیم است (مانند فوتر، پشم یا فاستونی): هرگز از همان پارچه برای کیسه جیب استفاده نکنید، زیرا در ناحیه پهلو یک برآمدگی زشت ایجاد می‌کند. در این حالت، کیسه جیب را از یک پارچه آستری نخی و نازک اما محکم برش بزنید.

• اگر پارچه اصلی لباس شما سبک تا متوسط است (مانند کرپ، کتان یا نخی): می‌توانید کیسه جیب را از همان پارچه اصلی لباس تهیه کنید.

مراحل کلیدی دوخت (خلاصه):

1. برش کیسه جیب: دو جفت کیسه جیب (مجموعاً ۴ قطعه) را از پارچه مناسب برش بزنید.

2. اتصال کیسه‌ها به درز: یک لایه از کیسه جیب را روی درز پهلوی پنل جلوی مانتو قرار دهید (روی پارچه به روی پارچه) و آن را در جای خود بدوزید. همین کار را برای پنل پشت تکرار کنید.

3. اتوکشی اولیه: کیسه‌های جیب دوخته شده را به سمت بیرون برگردانده و درزها را به خوبی اتو کنید.

4. دوخت درز پهلو و کیسه جیب: پنل جلو و پشت را روی هم قرار دهید. حالا درز پهلو را بدوزید؛ از بالای درز شروع کرده، هنگام رسیدن به جیب، مسیر دوخت را دور تا دور کیسه‌های جیب ادامه دهید و سپس به دوختن ادامه درز پهلو برگردید.

5. اتوکشی نهایی: در نهایت، درز پهلو را باز کرده و اتو کنید و کیسه جیب را به سمت جلوی لباس بخوابانید و یک بار دیگر اتو بزنید تا کاملاً صاف و مخفی شود.

نکات طراحی و استایل: این جیب برای حفظ سیلوئت و فرم اصلی لباس ایده‌آل است. برای مانتوهای کلوش، دامن‌های فون، و لباس‌هایی با برش A-Line که نمی‌خواهید هیچ خط اضافی ظاهر آن‌ها را بر هم بزند، بهترین گزینه است. این جیب، کاربرد را فدای زیبایی نمی‌کند و به شما اجازه می‌دهد در یک لباس کاملاً رسمی و شیک، یک جیب کاربردی و راحت داشته باشید.

اشتباهات رایج که باید از آن‌ها دوری کنید:

• استفاده از پارچه ضخیم برای کیسه جیب: همانطور که گفته شد، این کار باعث ایجاد یک توده پارچه در قسمت پهلو می‌شود. همیشه به تناسب پارچه کیسه جیب با پارچه اصلی دقت کنید.

• عدم هم‌راستایی دقیق: اگر کیسه‌های جیب در پنل جلو و پشت دقیقاً در یک راستا نباشند، درز پهلوی شما پس از دوخت، حالت پیچ خورده و نامرتبی پیدا خواهد کرد.

• چرت نزدن درزها: در قسمت‌های منحنی بالای و پایین دهانه جیب، چند چرت کوچک به درزها بزنید تا پس از برگرداندن، پارچه دچار کشیدگی نشود و کاملاً صاف قرار گیرد.

• کاربرد و استایل: فوق‌العاده برای انواع مانتوهای رسمی و کژوال، پالتوها و دامن‌ها. زمانی که می‌خواهید جیب کاملاً کاربردی اما نامرئی داشته باشید.

۵. جیب لایه‌ ای یا آکاردئونی (Bellows Pocket)

این یک جیب سه‌بعدی و بسیار جادار است که به دلیل وجود یک نوار پارچه‌ای اضافی در دورتادور آن (به جز دهانه)، قابلیت باز شدن و افزایش حجم دارد (مانند یک آکاردئون). این مدل ظاهری کاملاً اسپرت و کاربردی (Utilitarian) دارد و معمولاً روی مانتوهای اورسایز، پالتوها، و لباس‌های سبک سافاری و نظامی دیده می‌شود. این جیب برای حمل وسایل بزرگتر و ایجاد یک استایل جسورانه و خاص، فوق‌العاده است.

سطح دشواری دوخت: ★★★ سخت. این مدل یکی از پیچیده‌ترین انواع جیب‌های روکار است. دوخت نوار دور جیب و ایجاد گوشه‌های تمیز و نود درجه، نیازمند مهارت، دقت و حوصله زیادی است. این مدل برای افراد مبتدی توصیه نمی‌شود.

بهترین نوع پارچه: برای اینکه این جیب حالت جعبه‌ای و ایستایی خود را حفظ کند، باید از پارچه‌های محکم، آهاردار و با ضخامت متوسط تا زیاد استفاده کرد. پارچه‌هایی مانند کتان ضخیم (کانواس)، جین، گاباردین، و پارچه‌های مخصوص بارانی و کاپشن بهترین گزینه‌ها هستند. استفاده از پارچه‌های نرم و ریزش‌دار مانند کرپ، باعث می‌شود جیب فرم خود را از دست داده و شل و بی‌حالت به نظر برسد.

مراحل کلیدی دوخت (خلاصه):

1. برش قطعات: شما به سه قطعه اصلی نیاز دارید: تکه رویی جیب، یک نوار بلند برای دیواره دور جیب (بخش آکاردئونی)، و قطعات مربوط به درِ جیب.

2. اتصال نوار دور: نوار بلند را به لبه‌های کناری و پایینی تکه رویی جیب بدوزید (روی پارچه به روی پارچه). دوخت گوشه‌ها در این مرحله بسیار حساس و مهم است.

3. آماده‌سازی دهانه جیب: لبه بالایی جیب (هم در تکه رویی و هم در نوار) را به داخل تا زده و تمیزدوزی کنید.

4. اتوکشی و شکل‌دهی: جای دوخت نوار دور جیب را به سمت داخل تا کرده و با دقت اتو کنید تا حالت سه‌بعدی و جعبه‌ای جیب شکل بگیرد.

5. اتصال به لباس: جیب آماده شده را روی محل دقیق خود روی لباس سنجاق کنید. سپس از روی جای دوخت تا شده‌ی نوار دور، جیب را به لباس اصلی بدوزید.

6. دوخت درِ جیب: درِ جیب را آماده کرده و بالای دهانه جیب روی لباس اصلی نصب کنید.

نکات طراحی و استایل: جیب آکاردئونی یک عنصر بسیار غالب در طراحی است و فوراً ظاهری اسپرت، نظامی یا ماجراجویانه به لباس می‌دهد. این جیب به دلیل حجم فیزیکی‌اش، وزن بصری زیادی به لباس اضافه می‌کند، بنابراین برای مانتوهای اورسایز، پالتوهای زمستانی و کاپشن‌ها بسیار مناسب است. استفاده از آن در مانتوهای رسمی و اندامی توصیه نمی‌شود.

اشتباهات رایج که باید از آن‌ها دوری کنید:

• گوشه‌های نامرتب و گرد: سخت‌ترین بخش کار، دوخت گوشه‌های تیز و ۹۰ درجه است. قبل از برگرداندن پارچه، حتماً گوشه‌ها را چرت بزنید و از ابزاری مانند “گوشه‌ساز” برای بیرون آوردن کامل زاویه‌ها استفاده کنید.

• اندازه‌گیری نادرست نوار دور: اگر طول نوار دور دقیقاً برابر با محیط سه وجه تکه رویی جیب نباشد، جیب نهایی دچار چین‌خوردگی یا کشیدگی خواهد شد.

• اتوکشی ضعیف: بدون اتوکشی دقیق و مرحله به مرحله، جیب هرگز فرم جعبه‌ای و تمیز خود را پیدا نخواهد کرد. هر درز را بلافاصله پس از دوخت، اتو کنید.

• کاربرد و استایل: بهترین گزینه برای لباس‌های اسپرت، کاپشن‌ها، بارانی‌ها و مانتوهایی که نیاز به جیب‌های بزرگ و کاربردی دارند.

۶. جیب زیپ‌دار (Zippered Pocket)

اضافه کردن زیپ به هر نوع جیبی (چه روکار و چه داخل برش)، ظاهری مدرن، اسپرت و امن به آن می‌بخشد. جیب‌های زیپ‌دار برای نگهداری وسایل کوچک و مهم مانند کلید یا کارت بانکی بسیار مناسب هستند و می‌توانند به عنوان یک عنصر تزئینی و جذاب در طراحی لباس عمل کنند. این مدل یک روش عالی برای تلفیق کارایی و استایل مدرن است.

سطح دشواری دوخت: ★★☆ متوسط. دوخت زیپ به صورت تمیز و صاف، به‌خصوص زمانی که مستقیماً روی بدنه لباس کار می‌شود، نیازمند دقت و تکنیک است. چالش اصلی، ایجاد یک دهانه تمیز برای زیپ بدون ایجاد موج یا کشیدگی در پارچه اطراف آن است. استفاده از پایه مخصوص دوخت زیپ در چرخ خیاطی، کار را بسیار آسان‌تر می‌کند.

بهترین نوع پارچه: این مدل روی پارچه‌های با ثبات و با ضخامت متوسط بهترین نتیجه را می‌دهد. پارچه‌هایی مانند کتان، گاباردین، جین، و پارچه‌های ضدآب مخصوص کاپشن گزینه‌های عالی هستند. در پارچه‌های بسیار نازک یا کشی، محل دوخت زیپ باید حتماً با لایی چسب مناسب تقویت شود تا از دفرمه شدن و کش آمدن پارچه جلوگیری شود.

مراحل کلیدی دوخت (خلاصه – برای مدل داخل برش):

1. آماده‌سازی محل جیب: محل دقیق دهانه جیب را روی لباس مشخص کرده و پشت آن را با لایی چسب تقویت کنید.

2. ایجاد قاب جیب: دو نوار پارچه‌ای (سجاف) برای دو طرف زیپ آماده کنید. این نوارها را روی خط مشخص شده قرار داده و یک مستطیل باریک دور محل دهانه جیب بدوزید.

3. برش دهانه: داخل مستطیل دوخته شده را مانند جیب فیلتابی برش بزنید (یک خط در وسط و دو چرت Y شکل در گوشه‌ها).

4. برگرداندن و اتوکشی: سجاف‌ها را از طریق شکاف به پشت پارچه برگردانده و با دقت اتو کنید تا یک قاب تمیز و مستطیلی برای زیپ ایجاد شود.

5. نصب زیپ: زیپ را از پشت کار، دقیقاً در وسط قاب قرار داده و با سنجاق یا کوک موقت ثابت کنید. سپس با استفاده از پایه زیپ‌دوزی، از روی کار زیپ را به سجاف‌ها بدوزید.

6. اتصال کیسه جیب: در نهایت، کیسه جیب را از پشت کار به سجاف‌ها متصل کرده و دور تا دور آن را بدوزید.

نکات طراحی و استایل: زیپ به خودی خود یک عنصر طراحی قدرتمند است. زیپ‌های فلزی (نقره‌ای، طلایی یا دودی) ظاهری شیک و صنعتی به لباس می‌دهند، در حالی که زیپ‌های پلاستیکی و همرنگ پارچه، ظاهری اسپرت‌تر و ظریف‌تر دارند. می‌توانید زیپ را به صورت افقی، عمودی یا حتی مورب روی لباس کار کنید تا طراحی منحصربه‌فردی خلق کنید. این جیب برای مانتوهای اسپرت، کاپشن‌ها، هودی‌ها و لباس‌های ورزشی بسیار محبوب است.

اشتباهات رایج که باید از آن‌ها دوری کنید:

• موج افتادن پارچه: شایع‌ترین مشکل! علت آن معمولاً عدم استفاده از لایی چسب یا کشیدن پارچه هنگام دوخت زیپ است. همیشه محل جیب را تقویت کرده و به آرامی دوخت را انجام دهید.

• دوخت کج زیپ: اگر زیپ را قبل از دوخت نهایی با کوک موقت یا چسب پارچه در جای خود ثابت نکنید، احتمالاً هنگام دوخت جابجا شده و کج می‌شود.

• گیر کردن سرزیپ: مطمئن شوید که دوخت شما خیلی به دندانه‌های زیپ نزدیک نیست، زیرا این کار باعث گیر کردن سرزیپ هنگام باز و بسته شدن می‌شود.

• کاربرد و استایل: مناسب برای مانتوهای اسپرت، کاپشن‌ها، لباس‌های ورزشی و هر مدلی که به دنبال ظاهری مدرن و کاربردی هستید.

نتیجه‌گیری و جمع‌بندی نهایی

حالا که با انواع مدل جیب مانتو آشنا شدید، می‌توانید با دید بازتری برای لباس بعدی خود تصمیم بگیرید. به خاطر داشته باشید که بهترین مدل جیب، مدلی است که نه تنها با استایل کلی مانتوی شما هماهنگ باشد، بلکه به درستی و با تکنیک تمیز دوخته شود.

نکته نهایی: از ترکیب کردن مدل‌ها نترسید! گاهی یک جیب روکار با درِ فیلتابی یا یک جیب داخل درز با لبه زیپ‌دار می‌تواند طراحی شما را منحصربه‌فرد کند.

حالا نوبت شماست! کدام مدل جیب را بیشتر دوست داشتید؟ اگر به دنبال مدل خاصی از مانتوهای اداری با جیب‌های کاربردی و شیک هستید، حتماً از کالکشن ما در دلدار فرم دیدن فرمایید.

<< مشاهده مدل‌های مانتو اداری دلدار فرم >>